Zo min mogelijk!
Ik ga een weekje op (wandel)vakantie. En hoewel het steeds beter gaat is er altijd toch lichte sprake van inpakstress. Dit keer was het wel een makkie: ik ga zonder gezin, dus ik hoef alleen aan mijzelf te denken. Relaxed!
En de laatste jaren heeft de opruimerij het ook wat makkelijker gemaakt, want minder kleren in de kast geeft minder keuzestress.
12 jaar geleden, voordat de kinderen er waren gingen we een weekje naar new-york. Als ik nu terugdenk aan wat ik toen allemaal mee had voor 1 weekje.....
Minimaal 6 jurkjes (je moet kunnen kiezen vond ik toen), spijkerbroeken, schoenen mét hakken, zonder hakken, sneakers, hardloopschoenen, lange hardloopbroek en een korte, de fohn voor het geval die er niet zou zijn in het hotel en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik geloof dat ik 30 kilo mee mocht en als dat mag, dan neem je gewoon lekker veel mee. Ik was voorbereid op alle weersomstandigheden hoor. Om vervolgens de helft thuis ongedragen en viezig toch weer in de wasmachine te gooien.
Ik had trouwens ook de tijd om een hele dag te spenderen aan inpakken. Ik had nog geen ervaring met inpakken voor een vliegreis met een peuter en een baby...... Dan heb je pas inpakstress!
Hoe dan ook: Nu heb ik opruimen als hobby. Binnen een half uurtje gepakt hoor. Dat scheelt! En ook als ik thuis kom is uitpakken geen middag werk.
Nu is het doel niet: 'voor elke gelegenheid moet ik spullen en kleding hebben'.
Mijn streven is nu: 'geen schone kleding mee terug ;-)' Dan wordt ik dus blij als er op de laatste dag nog precies 1 schone set kleding in mijn koffer ligt. Hoe minder onnodig opruimen en wassen, hoe beter!
Ik sla misschien een beetje door hoor, maar ik daar dus lol van ;-)
Voor nu een weekje uit de lucht en daarna weer beschikbaar om (eventueel samen met jou) aan de slag te gaan!
Liefs
Reactie plaatsen
Reacties